Zwangerschap bij honden

Als u niet van plan bent om met uw hond te fokken, dan is het altijd het beste om haar te steriliseren. Als u echter de beslissing hebt gemaakt om haar puppy's te laten krijgen, dan staat u een groot avontuur te wachten. Hier zijn een paar symptomen die duiden op een dracht bij honden.

De tepels van uw hond zullen opzwellen en beter zichtbaar zijn als de dracht op 25 tot 30 dagen zit. Ze zal één maand na de dekking ook beginnen met het produceren van vaginale afscheiding. U zult meestal ook haar maag zien opzwellen, omdat haar gewicht 45 tot 50 dagen na de bevruchting zal toenemen. Sommige honden zullen ook hun eetlust verliezen of tekenen van depressie gedurende de dracht (zwangerschap) laten zien.

Een bezoek aan de dierenarts

Als u denkt dat uw hond drachtig is, moet u haar meenemen naar de dierenarts. Dit is om zowel de dracht te bevestigen als het opsporen van eventuele vroegtijdige complicaties.

Uw dierenarts kan gebruikmaken van een aantal verschillende methoden om te bepalen of uw hond zwanger is. Na 21 tot 25 dagen kan uw dierenarts een test uitvoeren voor relaxin, een hormoon dat alleen geproduceerd wordt door drachtige honden. Deze methode zal de dracht bevestigen, maar geeft geen informatie over het aantal pups.

Door na 21 dagen te voelen aan de maag van uw hond, kan uw dierenarts een verdikking van de baarmoeder en de aanwezigheid van 'bobbeltjes' voelen die duiden op een dracht. Er zijn echter een aantal dingen die de betrouwbaarheid van deze methode kunnen belemmeren: een hond met overgewicht, het feit dat ze maar één puppy draagt of zelfs alleen nervositeit kan het moeilijk maken om het juiste oordeel over een dracht te vellen.

Een stethoscoop of ECG kan na 25 dagen de puppyhartslag opsporen, maar zal waarschijnlijk niet in staat zijn om onderscheid te maken tussen individuele hartslagen. Dit maakt het dus een slecht instrument om te bepalen hoeveel puppy's er zijn.

Een dracht wordt vaak beoordeeld met behulp van een echografie. Dit is niet-invasief, betrouwbaar en kan rond dag 28 van de dracht de aanwezigheid van puppy's bevestigen.

De meest nauwkeurige methode om de puppy's te tellen is door middel van een röntgenfoto, die skeletten na 49 dagen kan detecteren. Sommige dierenartsen zullen adviseren om de röntgenfoto niet uit te voeren om zo te voorkomen dat de puppy's blootgesteld worden aan deze straling.

Voorbereidingen voor een nieuw nest

In de maanden voorafgaand aan de worp hoeft u niet veel voor de aanstaande moeder te doen. U moet haar natuurlijk wel goede en gezonde voeding blijven geven. U moet haar aanmoedigen om te blijven bewegen zodat ze een goede conditie heeft mocht de worp lang en zwaar zijn.

In de dagen voor de worp zal uw hond waarschijnlijk rusteloos worden en op de grond of in haar bed krassen. Ze is op zoek naar een nest voor de bevalling. Het is belangrijk dat u haar een afgesloten ruimte biedt waar ze, ideaal gezien, in en uit kan lopen, maar waar de puppy's niet uit kunnen ontsnappen.

Een kartonnen doos van een geschikt formaat is prima voor uw hond. U kunt ook overwegen om een pierenbadje (dat normaal voor kleine kinderen bedoeld is) te gebruiken. Vul het "nest" met handdoeken, dekens of oude lakens. Gebruik niet iets waar u later weer gebruik van wilt maken, omdat de worp aardig wat rommel achterlaat.

Als u de dag van de bevruchting weet, dan moet uw dierenarts in staat zijn om de datum te berekenen waarop uw hond is uitgerekend. Een andere manier is om de temperatuur van de moeder te meten wanneer u denkt dat ze bijna gaat werpen. De temperatuur van een hond zit meestal rond de 38,4 graden. Haar temperatuur zal vlak voor de worp dalen tot onder de 37,8 graden.

Gaat mijn hond werpen?

De tekenen van een op handen zijnde worp zijn rusteloosheid, een verhoogde behoefte om te urineren, hijgen en graven in haar "nest". Meestal komt er groene afscheiding uit de vagina. Dit betekent dat de placenta is losgegaan en de moeder klaar is om te werpen. Als de afscheiding wel is verschenen, maar uw hond heeft na een paar uur nog steeds geen puppy's, neem dan contact op met uw dierenarts voor hulp.

Een moederhond kan de worp meestal wel alleen aan. Ze werpt de puppy's, haalt ze uit het vliesje, kauwt de navelstreng los en begint ze te reinigen.

Een helpende hand

Als de nieuwe moeder niet lijkt te weten wat ze moet doen, uitgeput is of middenin de worp zit van een volgende pup, dan zijn er een paar dingen die u kunt doen. Haal sowieso de pup uit het vliesje, mocht dit nog niet gedaan zijn.

Als u de navelstreng moet losmaken, neem dan een stevig stukje draad en bind deze strak om de navelstreng heen op ongeveer een duimlengte van het lichaam van de pup. Bind verderop een ander draadje vast en knip met een schone schaar de streng af.

Knijp in de nek van de puppy en probeer om hem te laten schreeuwen. Dit schreeuwen zal ervoor zorgen dat de vloeistof uit de luchtwegen van de puppy kan worden geleegd. Als u een klein pipetje heeft, dan kunt u dit gebruiken om zachtjes de vloeistof uit de neus van de puppy te zuigen.

Moedig de moeder na de worp aan om naar buiten te gaan om haar spieren te strekken en zichzelf te ontspannen. Ruim de handdoeken en dekens op en vervang ze voor schone. Laat de nieuwe moeder vervolgens alleen met haar puppy's zodat ze voor hen kan zorgen.

Gefeliciteerd met de succesvolle worp.