De Airedale Terriër is een intelligente, taaie hond. Hij tolereert huisdieren waar hij mee opgegroeid is en kan over het algemeen goed overweg met andere honden en kinderen.
De Airedale Terriër staat bekend als de 'koning van de terriërs', deels door zijn grootte.
Omvang:
Gewichtsklasse:
Reu: 30-35 kg
Teef: 25-30 kg
Schofthoogte:
Reu: 60 cm
Teef: 60 cm
Verwachtingen:
Energieniveau: zeer energiek
Levensduur: 10-13 jaar
Neiging tot kwijlen: laag Neiging tot snurken: laag
Neiging tot blaffen: gemiddeld
Neiging tot graven: hoog
Fokdoel:
dassen- en otterjacht
Vacht:
Lengte: gemiddeld
Eigenschappen: Dubbellaagse, harde vacht, ruw
Kleuren: Geelbruin met een zwart of grijs zadelpatroon
Totale behoefte aan verzorging: gemiddeld
Officieel erkend:
Gangbaarheid: matig
De Airedale Terriër staat bekend als de 'koning van de terriërs', deels door zijn grootte. Ze zijn ongeveer 60 cm hoog en variëren in gewicht van 25 kg voor een klein teefje tot 35 kg voor een grote reu.
De Airedale Terriër heeft een klassieke terriërkop met een voorhoofd zonder stop, v-vormige oren die omklappen, een rechte rug en een rechte staart. Het silhouet is vrij vierkant en deze honden zijn robuust.
De kleur van de Airedale is zwart met geelbruin, met de klassieke terriërvacht van dik, stug haar met een zachtere onderlaag. Een uitgegroeide vacht zal er haast krullend uitzien. De vacht en de kleur blijven het scherpst als dood haar met de hand wordt geplukt. Airedale huisdieren die zijn getrimd kunnen er grijs en geelbruin uitzien.
Persoonlijkheid:
De vermenging van jachthond en terriër heeft de scherpe kantjes van de persoonlijkheid van de Airedale er een beetje afgehaald. Het zijn nog steeds taaie honden maar ze kunnen gewoonlijk beter met andere honden overweg dan veel andere terriërrassen. Airedales zijn tolerant naar andere huisdieren waarmee ze zijn opgegroeid. Over het algemeen kunnen ze goed met kinderen overweg, hoewel ze een beetje onstuimig kunnen zijn voor kleine kinderen.
Airedales zijn in eerste instantie wat afstandelijk naar vreemden en hebben al vroeg socialisatie en training nodig. Airedales zijn erg intelligente honden, maar ze kunnen wat koppig en onafhankelijk zijn. Ze hebben een straffe, maar vriendelijke hand nodig vanaf hun vroege puppytijd. De meeste Airedales blaffen niet veel, maar door hun terriërbloed kunnen ze echte gravers en kauwers zijn. Airedales hebben menselijke interactie nodig om gelukkig te zijn.
Verzorging:
Airedale Terriërs kunnen enorm verschillend zijn. Van vrij moeilijke eters tot aanleg om dik te worden. Dit ras is actief en heeft veel dagelijkse beweging nodig. Het is een goed idee om training met beweging te combineren, want Airedales hebben veel behoefte aan mentale en fysieke stimulatie. Airedailes worden ongeveer 12 jaar oud.
U kunt erop rekenen dat uw Airedale alarm slaat bij gevaar en ook de moed zal hebben om op treden. Ze kunnen nogal beschermend zijn naar hun gezin, vooral naar kleine kinderen. Vroege socialisatie is belangrijk. Airedales kunnen vrij stoïcijns zijn en baasjes moeten bedacht zijn op verwondingen.
De verzorging verschilt van hond tot hond. Om de vacht van een Airedale geschikt te houden voor shows, is het nodig om deze om de paar maanden vaardig met de hand te plukken. De meeste baasjes kiezen ervoor om de krullende vacht twee keer per jaar te laten trimmen. Met een getrimde vacht is één tot twee keer per week een snelle borstelbeurt voldoende.
Geschiedenis:
De voorouder van de Airedale Terriër is net als die van veel andere terriërs, de uitgestorven zwart met geelbruine terriër. Deze pittige honden werden gefokt om te jagen op ongedierte van welke soort dan ook. Ze konden niet zo goed speuren en zwemmen, dus werden ze in 1800 nabij het gebied van de Aire rivier gekruist met jachthonden die op otters jagen om zo de 'koning van de terriërs' te creëren: de Airedale Terriër.
Waarschijnlijk werden er ook een aantal met Ierse en Bull Terriërs gekruist om deze stoere, vrij grote jachthond te creëren. Airedales jagen niet alleen op ongedierte, maar zijn ook succesvol ingezet als jachthond van groot wild en als verdedigings- en beveiligingshond. De roots van de meeste Amerikaanse Airedales gaan terug naar CH Master Briar, een Britse hond die tegen 1900 werd overgebracht naar de Verenigde Staten.
Airedales worden nog steeds als jachthond gebruikt zowel van klein als groot wild, als politiehond en als prachtige gezinshond. Airedales zijn ook vaak te zien bij behendigheids- en gehoorzaamheidswedstrijden.
