Ondanks de omvang van de Newfoundlander is deze vriendelijke en intelligente hond vrij meegaand en past hij zich probleemloos aan het huishouden aan. Hij heeft echter wel genoeg ruimte nodig om te bewegen en bij voorkeur ook water in de buurt.
De Newfoundlander heeft veel voeding nodig in zijn eerste levensjaar, waarin hij 45 kg aankomt. Daarna wordt zijn stofwisseling echter trager.
Omvang:
Gewichtsklasse:
Reu: 59-68 kg
Teef: 45-54 kg
Schofthoogte:
Reu: 71 cm
Teef: 65 cm
Eigenschappen:
hangoren (van nature)
Verwachtingen:
Energieniveau: relaxed
Levensduur: 8-10 jaar
Neiging tot kwijlen: hoog Neiging tot snurken: laag
Neiging tot blaffen: laag
Neiging tot graven: laag Sociale/Aandachtsbehoeften: gemiddeld
Fokdoel:
Multifunctionele waterhond, vishulp
Vacht:
Lengte: gemiddeld
Eigenschappen: dubbellaagse vacht, steil
Kleuren: Zwart, bruin, grijs
Totale behoefte aan verzorging: gemiddeld
Officieel erkend:
Gangbaarheid: algemeen
De Newfoundland is een grote hond met een zware vacht.
De reu is 71 cm lang en weegt 59 tot 68 kg. Het teefje is enigszins kleiner met een lengte van 65 cm en een gewicht van 45 tot 54 kg. De bovenvacht is ruw en plat en heeft olie-achtig, waterbestendig oppervlak dat perfect aansluit bij de sterke drang van de hond om het water in te gaan. De ondervacht is zacht en dichtbehaard en moet dagelijks geborsteld worden; ze verharen het hele jaar rond. De kleuren van de Newfoundlander zijn zwart, zwart met wit en bruin met witte vlekken op de borst en het uiteinde van de staart.
Newfoundlanders hebben een brede, grote kop met kleine oortjes die dicht tegen het hoofd liggen. Hun voeten zijn breed en hebben zwemvliezen tussen de tenen.
Persoonlijkheid:
Ondanks de omvang van de Newfoundlander is deze hond vrij meegaand en past hij zich probleemloos aan het huishouden aan. Hij heeft echter wel genoeg ruimte nodig om te bewegen en bij voorkeur ook veilig zwemwater in de buurt. Het ras is oplettend en betrouwbaar en tolerant naar het gedrag van kinderen toe. Er wordt gezegd dat de schrijver J.M. Barrie de 'Nana' in Peter Pan baseerde op zijn eigen Newfoundlander.
Newfoundlanders zijn beschermend, en staan erom bekend dat ze zichzelf tussen hun gezinsleden en een vreemde plaatsen. Het zijn geen blaffers maar ze laten wel zien dat ze opletten en bereid zijn om hun gezin te beschermen. De Newfoundlander is een intelligent ras en er zijn meerdere verhalen over Newfoundlanders die hun baasjes bij brand hebben gewaarschuwd of hen uit het zwembad hebben gered.
Verzorging:
De Newfoundlander heeft een lief karakter en voelt zich zowel thuis op het land als in het water. De hond is een ideale metgezel voor een persoon of een heel gezin, maar de omvang van een Newfoundlander moet wel in overweging worden genomen. De volwassen Newfoundlander heeft niet veel beweging nodig maar kan ook makkelijk een bankhanger worden. Hij zou dagelijks de kans moeten krijgen om te wandelen, lekker te rennen op het erf of met name te zwemmen om fit te blijven. De Newfoundlander wordt al niet oud, gewoonlijk tussen de 8 en 10 jaar, en extra gewicht kan zijn leven verder verkorten.
Net als met ieder groot ras, heeft de Newfoundlander in zijn eerste levensjaar heel veel voeding nodig. Ze komen het eerste jaar letterlijk 45 kg aan! Daarna wordt hun stofwisseling echter trager en hebben ze niet meer zoveel calorieën per dag nodig. Een magere Newfoundlander is absoluut gezonder dan een met overgewicht.
Newfoundlanders zijn vriendelijke honden die het heerlijk vinden om jeu gezelschap te houden. Ze verharen echter wel en hebben de neiging af en toe te kwijlen. Verzorging is belangrijk voor dit ras, zowel voor hun comfort als voor hun gezondheid. De vacht moet regelmatig geborsteld worden om het dode haar te verwijderen en de nagels dienen kort te worden gehouden. Het geregeld knippen van de nagels helpt om de voeten compact te houden, omdat ze een enorme last moeten dragen.
Geschiedenis:
Dit ras is gefokt op het eiland van Newfoundland. Ze zijn opmerkelijk goede zwemmers, met een geschiedenis van ongelooflijke reddingsacties op het water. De precieze voorouders van dit ras zijn nog steeds onbekend, hoewel ze mogelijk verwant zijn aan de Pyrenese berghonden die lokale vissersmannen vergezelden. In de 18e eeuw werd de Newfoundlander naar Groot-Brittannië en Frankrijk gestuurd en werd al snel populair als scheepshond onder de Engelse zeelieden.
Het ras werd zo bekend vanwege zijn vaardigheid om reddingsacties in het water uit te voeren dat twee Newfoundlander honden een verplicht onderdeel van de 'uitrusting' werden op reddingsposten langs de kust van Groot-Brittannië.
Als scheepshond was het de taak van de Newfoundlander om naar de kust te zwemmen met een lijn van het schip, om zo een verbinding tot stand te brengen met de hulp aan land. De Newfoundlander was zo'n krachtige zwemmer dat hij ook een klein bootje aan land kon brengen.
Een Newfoundlander scheepshond heeft de eer toegekend gekregen dat hij in het donker van een dek van een boot is gedoken en Napoleon Bonaparte heeft gered die in het water was gevallen!
