Oorzaken en soorten van spijsverteringsstoornissen bij je kat

Wat zijn spijsverteringsstoornissen?

Elke aandoening die de vertering of absorptie van voedsel vermindert, of de doorgang ervan door het spijsverteringskanaal verandert, kan een spijsverteringsstoornis genoemd worden. Spijsverteringsstoornissen tasten de maag en de darmen van een kat aan, met pijn en andere problemen tot gevolg. Een efficiënte spijsvertering is essentieel voor katten, het geeft hen energie en stelt hen in staat om weefsels op te bouwen en te herstellen.

Spijsverteringsstoornissen komen vaak voor bij katten en verdwijnen meestal binnen enkele dagen. Sommige katten moeten echter langer opgevolgd worden omdat ze regelmatige of blijvende spijsverteringsproblemen hebben. Spijsverteringsstoornissen kunnen leiden tot uitdroging, ondervoeding en een verstoord evenwicht tussen zuren-basen en elektrolyten. Het is dus belangrijk om de signalen te herkennen en je dierenarts te raadplegen.

Wat zijn de soorten en oorzaken van spijsverteringsstoornissen?

Er zijn verschillende soorten spijsverteringsstoornissen. De oorzaken van spijsverteringsstoornissen variëren van het eten van iets anders dan kattenvoeding tot voedselintolerantie of -gevoeligheden, infecties of het gebrek aan spijsverteringsenzymen. Sommige kattenrassen zoals de sphynx, rex en ragdoll zijn meer vatbaar voor specifieke spijsverteringsproblemen. Je dierenarts kan testen uitvoeren om de exacte oorzaak van het spijsverteringsprobleem van je kat te bepalen.

Regelmatig vastgestelde aandoeningen zijn:

Acute maag-darmontsteking: Het betreft een ontstoken spijsverteringskanaal, meestal van korte duur. Oorzaken kunnen zijn: het eten van ranzig of bedorven voedsel, het inslikken van vreemde voorwerpen, het eten van giftige planten, inwendige parasieten, stress, voedselallergieën en sommige ziekteverschijnselen.

Colitis: Colitis komt vaker voor bij katten jonger dan 5 jaar. Het veroorzaakt een ontsteking van de dikke darm die leidt tot veelvuldige en pijnlijke ontlasting. Katten met colitis kunnen bloed en slijm in hun ontlasting hebben. Colitis wordt meestal veroorzaakt door tumoren of poliepen, een verandering in de voeding, allergieën (ook voor voedsel), ingeslikte vreemde voorwerpen en bepaalde andere ziekten.

Diarree: Diarree wordt veroorzaakt door infecties, inwendige parasieten, stress, een verandering in kattenvoer, etensresten van baasjes of zware tussendoortjes, het eten van bedorven voedsel uit de vuilnisbak of problemen met bepaalde organen.

Constipatie: Constipatie wordt meestal veroorzaakt door uitdroging, onvoldoende vezelinname, het binnenkrijgen van haren of andere vreemde voorwerpen, veroudering, tumoren, trauma of breuken, ruggenmergziekte, zenuwaandoeningen van de dikke darm, stofwisselings- of endocriene stoornissen en verzwakking, of een gebrek aan beweging.

Alvleesklierontsteking: Het betreft een ontsteking of infectie van de alvleesklier (een langwerpige, spits toelopende klier die achter de maag ligt). De oorsprong is vaak onbekend. Mogelijke oorzaken zijn verminderde doorbloeding (door uitdroging of andere aandoeningen), infecties, ziekte of trauma.

Prikkelbaredarmsyndroom: Deze aandoening wordt vaak in verband gebracht met chronische ontstekingen en problemen met de darmen van een kat. Meestal is er echter geen rechtstreeks verband met een spijsverteringsaandoening. Enkele vermoedelijke oorzaken zijn voedselintoleranties en kattenvoer dat moeilijk door het maag-darmkanaal gaat. Mentale onrust kan de aandoening ook in de hand werken.

Exocriene pancreasinsufficiëntie: Deze aandoening wordt gekenmerkt door gewichtsverlies, een toegenomen eetlust en grote hoeveelheden zachte ontlasting. Chronische alvleesklierontsteking is de meest voorkomende oorzaak.