De Manx is een vreedzame kat die waarschijnlijk met iedereen in uw leven overweg kan. Hij zal vele jaren liefdevol gezelschap bieden.
De Manx is een van de oudste kattenrassen.
Gewichtsklasse:
Katers: gemiddeld: 3-5 kg
Poezen: gemiddeld: 3-5 kg
Oogkleur:
amber, koper, groen, goud, hazelnoot, oranje, geel
Verwachtingen:
Levensduur: 9-13 jaar
Sociale/aandachtsbehoeften: gemiddeld
Neiging tot verharen: gemiddeld
Vacht:
Lengte: kort, lang
Eigenschappen: steil
Kleuren: wit, blauw, zwart, rood, crème, zilver, schildpad, blauw-crème, bruin
Patroon: effen, schildpad, tweekleurig, driekleurig/calico (schildpad met wit), cypers, gespikkeld, smoke (donker op een zilverwitte ondervacht), shaded (donker op lichtere ondervacht)
Minder allergeen: nee
Totale behoefte aan verzorging: gemiddeld, hoog
Officieel erkend:
Erkend kattenras:
NKFV, FNK, NRKV
Gangbaarheid: zeldzaam
De Manx is een kat van gemiddelde grootte, maar gedrongen en zwaar gebouwd. De Manx kan er groter uitzien dan ze is en liefhebbers realiseren zich vaak niet hoe zwaar ze kan worden op volwassen leeftijd.
De Manx heeft ronde vormen: een ronde kop, ronde ogen, ronde lijnen bij de inplant van de snorharen en een rond lijf. Van achteren gezien vormen de oren een gebogen lijn. Haar achterpoten zijn langer dan de voorpoten. Dit is goed zichtbaar als ze staat.
De Manx heeft geen staart, dus bij het aaien glijdt uw hand zo van de romp af, zonder ergens achter te blijven haken. Deze katten worden Rumpies genoemd (van 'rump', romp). Niet iedere Manx is volledig staartloos. Sommige Manxkatten worden Stumpies genoemd, omdat ze een klein staartstompje hebben. Andere worden Rumpy Risers genoemd. Wanneer uw hand langs de romp glijdt, gaat het kleine staartje omhoog. Naarmate een Rumpy Riser ouder wordt, raakt het kleine staartje mogelijk met een vetlaagje bedekt. Het gaat dan niet meer omhoog wanneer u de kat aait. Sommige Manxkittens worden geboren met een hele staart en sommige worden geboren met een half staartje.
De Manx is kortharig, maar het haar bestaat uit een dubbele vacht. Hierdoor is het dik en dichtbehaard. Sommige kattenregisters erkennen ook de langharige Manx. Sommige geven het langharige Manxras een aparte naam: Cymric; andere noemen haar gewoon een langharige Manx.
Persoonlijkheid:
De Manx is een rustige, lieve kat. Ze lijkt nergens echt gestrest van te worden. Ze is liefdevol gezelschap en dol op mensen.
Verzorging:
De Manx heeft uitgebalanceerde voeding nodig om haar in goede conditie te houden. Ze hebben vaak een geweldige eetlust en kunnen redelijk snel te zwaar worden.
Hoewel ze een rustig karakter hebben, houden ze wel van rennen en spelen. Ze hebben een opmerkelijke tred en lijken net een bowlingbal als ze door de kamer rennen.
De vacht moet dagelijks verzorgd worden, omdat deze uit twee lagen bestaat. Het is belangrijk om goed te borstelen om de vacht glad te houden. De onderlaag gaat klitten als er niet voldoende geborsteld wordt. Tijdens het rui-seizoen moet er extra aandacht aan de verzorging besteed worden.
Geschiedenis:
De Manx is een van de oudste kattenrassen. Er bestaan vele schitterende legendes over de oorsprong van dit ras. De interessantste, maar tegelijkertijd genetisch ook de minst juiste, luidt dat de Manx een tukje aan het doen was op het moment dat Noah alle dieren naar de ark riep. Ze werd pas wakker toen Noah de deur van de ark aan het sluiten was. Ze kon nog net op tijd in de ark komen, maar haar staart kwam per ongeluk tussen de deur, waardoor ze deze volledig verloor. Een andere legende vertelt dat het ras van een van de schepen van de Spaanse Armada afkomstig was. Het schip zonk voor de kust van de Isle of Man in 1588.
De werkelijke herkomst van de Manx hangt waarschijnlijk meer samen met handelsschepen die van Fenicië naar Japan voeren. Deze zeelieden hebben tijdens hun reis mogelijk een aantal Japanse stompstaartkatten meegenomen op hun schip. Eerder met de bedoeling om muizen te vangen dan om een nieuw kattenras te importeren.
De eerste Manxkampioen heette Bonhaki. Deze zilverkleurige, cyperse Manx kreeg deze onderscheiding rond 1900 in Londen. De Manx wordt sinds de vroege jaren dertig in Amerika gefokt en de eerste Amerikaanse Manx is in 1951 tot kampioen uitgeroepen.
