De Bull Terriër is een stoer, krachtig ras, maar ook zachtaardig, aanhankelijk en speels met gezinsleden.
Bull Terriërs zijn sterk en sommige honden hebben de neiging om agressief te zijn. Gehoorzaamheidstraining is dan ook een must.
Grootte:
Gewicht:
Reu: 25-30 kg
Teef: 20-25 kg
Schouderhoogte:
Reu: 56 cm
Teef: 53 cm
Kenmerken:
Lange schedel (lang gezicht), rechtstaande oren (van nature)
Verwachtingen:
Lichaamsbeweging: 40 minuten per dag
Energieniveau: Erg actief
Levensverwachting: 11-14 jaar
Neiging tot kwijlen: Beperkt Neiging tot snurken: Laag
Neiging tot blaffen: Laag
Neiging tot graven: Laag Sociaal/ behoefte aan aandacht: Gemiddeld
Vacht:
Lengte: Kort
Kenmerken: Plat
Kleuren: Variatie van wit; wit, witte markeringen op de kop; gekleurde variëteit; om het even welke kleur met wit; gestroomd
Algemene behoefte aan verzorging: Laag
Cluberkenning:
AKC-classificering: Terriër
UKC-classificering: Terriër
Prevalentie: Gewoon
Bull Terriërs zijn extreem krachtige honden.
Ze zijn gedrongen en gespierd en komen voor in een standaardgrootte of miniatuurgrootte. Honden met een standaardgrootte zijn ongeveer 55 cm groot en wegen maximaal 27 kilogram. Honden met een miniatuurgrootte zijn maximaal 35 cm groot en wegen tot 15 kilogram. Het meest opvallende fysieke kenmerk van de Bull Terriër is zijn hoofd, dat eivormig en plat aan de bovenkant is. De ogen zijn klein, donker en dicht bij elkaar geplaatst. De oren zijn puntig. Het lichaam is breed en de rug kort en sterk. Bull Terriërs hebben een middellange staart.
De vacht van de Bull Terriër is kort en dicht en is wit, zwart, gestroomd, rood, reekleurig of driekleurig. Bull Terriërs worden beschouwd als gemiddelde ruiers. Ze worden ongeveer 10 tot 12 jaar oud.
Persoonlijkheid:
Bull Terriërs zijn zachtaardig, aanhankelijk en speels met gezinsleden. Het zijn ook trouwe huisdieren die het gezin beschermen. Zoals bij elk groot en stoer ras is het essentieel om de juiste voorzorgsmaatregelen te nemen bij vreemden, kinderen en andere dieren.
Als ze niet genoeg beweging en aandacht van hun baasje krijgen, kunnen Bull Terriërs destructief zijn.
Samenleven:
Bull Terriërs moeten gehoorzaamheidstraining krijgen omdat het een erg sterk ras is en sommige honden agressief kunnen zijn. Ze moeten ook van jongs af aan zorgvuldig worden gesocialiseerd. Socialisatie houdt in dat de honden onder toezicht regelmatig in contact komen met andere mensen en huisdieren in de buurt. Met de juiste socialisatie en training zijn Bull Terriërs uitstekende huisdieren. Ze zijn wel niet echt een goede keuze als je voor het eerst een hond in huis neemt. Ze worden over het algemeen ook niet aanbevolen voor gezinnen met andere huisdieren of onverantwoordelijke kinderen.
Bull Terriërs moeten dagelijks beweging hebben in een omheinde tuin of met wandelingen aan de lijn. Ze mogen niet loslopen, zelfs niet als ze getraind en gesocialiseerd zijn. Vanwege hun gedrongen bouw mogen ze niet te veel eten krijgen, omdat ze makkelijk zwaarlijvig kunnen worden.
Geschiedenis:
Bull Terriërs doken in de 19e eeuw op in Engeland. Rond 1835 ontstond het ras uit een kruising tussen de oude Engelse terriër en de bulldog. Latere kruisingen met de Perdigueiro de Burgos en nog latere kruisingen met de witte Engelse terriër en de dalmatiër leidden tot een stijlvolle, stoere witte hond. In het midden van de jaren 1800 werd de witte versie van het ras, bekend als de "White Cavalier", een favoriet huisdier van de adel. Kruisingen met de Staffordshire Bull Terrier zorgden ervoor dat het ras rond 1900 weer kleur kreeg.
Tegenwoordig zijn Bull Terriërs vriendelijker dan hun voorouders, maar het zijn nog steeds sterke, onverschrokken honden. Het zijn voornamelijk familiedieren, maar voor veel gezinnen zijn ze niet geschikt.
