Net zoals typische terriërs is de Norfolk energiek, in staat tot kattenkwaad en heeft hij behoefte aan interactie. Norfolks zijn ideaal voor baasjes die een kleine, actieve hond willen die geen grote tuin nodig heeft.
Norfolks zijn over het algemeen na één jaar volwassen, maar bereiken hun volledige grootte rond 6 tot 8 maanden.
Grootte:
Gewicht:
Reu: 5 - 5,5 kg.
Teef: 5 - 5,5 kg.
Schouderhoogte:
Reu: 25 cm
Teef: 23 cm
Kenmerken:
Hangoren (natuurlijk)
Verwachtingen:
Lichaamsbeweging: 20-40 minuten per dag.
Energieniveau: Erg energiek.
Levensverwachting: 13-15 jaar
Neiging tot kwijlen: Laag. Neiging tot snurken: Laag.
Neiging tot blaffen: Hoog.
Neiging tot graven: Hoog. Sociaal/behoefte aan aandacht: Gemiddeld.
Gekweekt voor:
Jagen op ratten en vossen.
Vacht:
Lengte: Gemiddeld.
Kenmerken: Harde vacht.
Kleuren: Rood, strobruin, black & tan, grijs/voskleurig.
Neiging tot verharen:
Algemene behoefte aan verzorging: Gemiddeld.
Cluberkenning:
AKC-classificering: Terriër.
UKC-classificering: Terriër.
Prevalentie: Gemiddeld.
Norfolkterriërs zijn kleine honden die 5 tot 6 kilogram wegen.
De hoogte is 23 tot 25,5 centimeter bij de schouder. Het lichaam is lang en de kop is vosachtig. De Norfolk heeft hangende oren, in tegenstelling tot zijn neefje de Norwich, waarvan de oren staande zijn. Norfolks zijn over het algemeen volwassen als ze één jaar oud zijn, hoewel ze volgroeid zijn rond de leeftijd van zes tot acht maanden.
De vacht van de Norfolk is kort, hard, pezig en steil. Het ras heeft een duidelijke ondervacht. De Norfolk verhaart tweemaal per jaar en moet tweemaal per week worden geborsteld en gekamd. De kleur kan rood zijn, strobruin, black & tan, zwart en grijs, of rood en wit gemengd in een grijs/voskleurig patroon.
Persoonlijkheid:
Norfolkterriërs zijn actieve, intelligente honden. Het zijn geen goede kennelhonden; ze zijn liever bij hun baasjes en zijn vanuit hun karakter geïnteresseerd in alles wat hun baasjes doen. Het zijn typische terriërs, ze zijn energiek en in staat tot veel kattenkwaad, hebben veel dingen nodig om te doen of ze zullen zeker iets vinden. Ze hebben de neiging koppig te zijn. Ze blinken uit als aardse hond en in behendigheidsproeven. Met het terriërinstinct om te gaan zwerven, zijn deze honden over het algemeen niet zonder leiband te vertrouwen. Zoals alle terriërs kunnen ze gaan kauwen en graven wanneer ze zich vervelen.
Samenleven:
Norfolkterriërs hebben veel interactie met mensen nodig. Ze verdragen andere honden en katten goed, als ze samen met hen worden opgevoed. De nalatenschap van de Norwich om ongedierte te bestrijden maakt hem geneigd om andere kleine huisdieren zoals knaagdieren, vogels en reptielen te doden. Deze moeten dus uit de buurt van de Norfolk worden gehouden.
Norfolkterriërs zijn een uitstekende waakhond maar geen beschermingshond vanwege hun kleine postuur. Norfolks kunnen te veel blaffen als ze niet goed getraind zijn. Ze zullen ook aan de leiband trekken. Ze houden van activiteiten buitenshuis.
Norfolks zijn ideaal voor iemand die op zoek is naar een kleine, actieve hond die geen grote tuin nodig heeft en tevreden kan zijn met regelmatige wandelingen en apporteerspelletjes. Ze kunnen niet goed voor langere tijd alleen zijn. Ze zijn ook niet te vertrouwen zonder leiband. Door hun drijfveer om te jagen, zullen ze elk hoekje afspeuren naar ongedierte.
Norfolkterriërs worden meestal 13 tot 15 jaar oud.
Geschiedenis:
De Norfolkterriër is een dichte neef van de Norwichterriër en komt oorspronkelijk uit East Anglia, Engeland. De twee rassen waren gegeerd als rattenvangers en tegen de jaren 1880 waren ze op de Universiteit van Cambridge populair onder de studenten. Een hond met de naam Rags die in een stal bij Norwich woonde, werd de stamvader voor de Norwichterriër. Door selectief fokken, fokten ruiters andere terriërs met Rags en zijn nakomelingen om een jager op ratten en vossen te creëren.
De Norwichterriër werd in 1914 in Amerika geïntroduceerd. De Amerikaanse Kennel Club erkende het ras in 1936. De Norwich- en de Norfolkterriërs werden beschouwd als hetzelfde ras tot 1979 toen de AKC de Norfolk met hangende oren erkende als een apart ras.
De Norfolkterriër is de typische terriër. Hij is speels en stoer. Zijn baasje is trots op hem als trouwe metgezel en volleerde rattenvanger.
