De saloeki vindt het leuk om urenlang te luieren maar heeft toch dagelijks lichaamsbeweging nodig. Hij is een aanhankelijke maar geen dominante hond die goed overweg kan met kinderen en graag bij je komt zitten.
Saloeki's geloven dat auto's voor hen zullen stoppen. Het is dan ook riskant om een saloeki los te laten lopen in een niet-afgebakend gebied.
Grootte:
Gewicht:
Reu: 20-30 kg
Teef: 16 - 20 kg
Schouderhoogte:
Reu: 68 cm
Teef: 61 cm
Kenmerken:
Lange schedel (lang gezicht), flaporen (van nature)
Verwachtingen:
Lichaamsbewegingsvereisten: 40 minuten per dag
Energieniveau: Relaxed
Levensverwachting: 10-15 jaar
Neiging tot kwijlen: Beperkt Neiging tot snurken: Laag
Neiging tot blaffen: Laag
Neiging tot graven: Sterk Sociaal/behoefte aan aandacht: Gemiddeld
Gekweekt voor:
De jacht op gazelles en hazen
Vacht:
Lengte: Kort/lang
Kenmerken: Steil, platte haren
Kleuren: Wit, crème, reebruin, goud, rood, gemêleerd grijs, zwart en geelbruin, driekleurig, en elk van deze kleuren op wit
Algemene behoefte aan verzorging: Gemiddeld
Cluberkenning:
AKC-classificering: Jachthong
UKC-classificering: Windhond
Prevalentie: Gemiddeld
Hoewel er grote verschillen zijn tussen de honden hebben alle saloeki's het postuur van een windhond, met lange, smalle poten, een relatief slank lichaam, een vrij diepe borst, lichtjes gebogen lenden, een smalle taille en een lange staart.
De saloeki is slanker, dunner en wat hoekiger dan de windhond. De heupbeenderen van saloeki's zijn duidelijk te zien, net als de laatste drie ribben en een paar wervels. De saloeki is een snelle hond met een goed uithoudingsvermogen en is de langeafstandsloper van de windhondenfamilie.
De grote verschillen onderling blijkt onder meer uit de hoogte van het dier: 58 tot 71 cm voor reuen, hoewel de meeste saloeki's vandaag aan de grote kant zijn. Het gewicht kan variëren van ongeveer 16 kg voor een klein teefje tot 30 kg voor een grote reu.
De uitwaaierende vacht van saluki's bestaat uit lang, zacht haar aan de oren, onder de staart, tussen de tenen en soms aan de achterkant van de ledematen en onder de keel. De rest van de vacht is kort en zacht. Hoewel de uitwaaierende vacht door veel mensen als hét kenmerk van de saloeki wordt beschouwd, is er een ook variant waarbij het haar kort en sluik is. Het ras komt voor in haast elke kleur.
Persoonlijkheid:
De saloeki is een echte gezinshond die zich afzijdig houdt en verlegen is bij vreemden. Het is een toegewijde maar geen dominante hond die graag bij je zit maar niet op je schoot gaat zitten. Saloeki's zijn rustig in huis, uiterst zachtaardig met kinderen, en goed met andere honden. Het zijn goede waakhonden maar totaal geen beschermhonden.
Saloeki's moeten elke dag de mogelijkheid hebben om een flink stukje te rennen. Als dat lukt, zijn ze matig gehoorzaam, zolang ze toevallig hetzelfde willen als jij.
Saloeki's houden van luieren en rennen maar leven om te jagen. Laat er geen twijfel over bestaan, deze rustige en zachte hond met grote onschuldige ogen is een serieuze jager in hart en nieren.
Samenleven:
Saloeki's hebben hun comfort nodig: een zacht bed (liefst dat van jou) en een warme kamer staan bovenaan de prioriteitenlijst. Als hieraan is voldaan, zijn ze tevreden om uren te luieren. Toch moeten ze minstens één keer per dag naar buiten om zichzelf tot het uiterste te drijven. Hun oncontroleerbare drang om achter wilde dieren te rennen, het niet willen luisteren als ze geroepen worden en hun rotsvaste overtuiging dat alles zullen stoppen, maken het geen goed idee om een saloeki los te laten in een niet-afgebakend gebied.
Saluki's zijn van nature mager en de meeste honden zijn uiterst kieskeurige eters. Neem geen saloeki als je het niet kunt verdragen dat vreemden je beschuldigen van het te weinig eten geven aan je hond.
De verzorging van een saloeki met een uitwaaierende vacht bestaat uit het meermaals per week borstelen van de lange waaiers. Doe je dat niet, dan kunnen er klitten ontstaan in de oren en tussen de tenen waar de haren ook lang worden.
Honden met zeer lange uitwaaierende haren aan de oren moeten tijdens het eten mogelijk een oorkous dragen om de oren uit het eten te houden. Saloeki's met een uitwaaierende vacht zijn meestal langharige honden. Gesteriliseerde saloeki's krijgen vaak lang lichaamshaar dat mogelijk getrimd moet worden om het uiterlijk van de hond te behouden.
Geschiedenis:
De saloeki is een van de verschillende rassen waarvan de roots teruggaan tot de oude Egyptenaren. Hij werd sinds de oudheid gewaardeerd om zijn vaardigheid in de jacht, het opjagen van gazellen, hazen en andere snelle prooien over heet woestijnzand, als sport voor koningen en als voedsel voor nomaden. In een cultuur die honden als onrein beschouwde, mocht alleen de saloeki in de tenten van de bedoeïenen komen en kreeg hij de bijnaam "El Hor" ("de edele").
Fokken met niet-saloeki's was strikt verboden. Het ras kon hierdoor duizenden jaren zuiver blijven, hoewel er altijd al grote verschillen tussen de honden zijn geweest. Een deel van die verscheidenheid ontstond door de brede verspreiding van het ras over het Midden-Oosten. De verschillende stammen waren namelijk op zoek naar een hond die kon jagen op wild op hun specifieke terrein.
Toen de saloeki begin 1900 naar Engeland kwam, zorgden liefhebbers van het ras ervoor dat de standaard rekening hield met de verschillende variaties. Tot op vandaag bestaan er verschillende variaties van de saloeki, die allemaal aan de standaard voldoen. Zowel saloeki's die in hondenshows worden gebruikt als saloeki's die rechtstreeks uit de woestijn komen, zijn nog steeds bedreven in het vangen van hazen. De meeste saloeki's zijn echter nog getalenteerder in het veroveren van harten.
