Het speelse, aanhankelijke karakter met minimale trainingsbehoefte maakt de keeshond tot een ideaal huisdier. Vanwege de dikke vacht van de keeshond is een warm, vochtig klimaat niet aan te raden.
De keeshond lijkt groter dan hij in werkelijkheid is door zijn volle, dikke vacht.
Grootte:
Gewicht:
Reu: 16 - 20 kg
Teef: 16 - 20 kg
Schouderhoogte:
Reu: 45
Teef: 43
Kenmerken:
Opstaande oren (natuurlijk)
Verwachtingen:
Lichaamsbeweging: 20-40 minuten per dag
Energieniveau: Gemiddeld.
Levensverwachting: 12-14 jaar
Neiging tot kwijlen: Laag. Neiging tot snurken: Laag.
Neiging tot blaffen: Gemiddeld.
Neiging tot graven: Laag. Sociaal/behoefte aan aandacht: Hoog.
Gekweekt voor:
Schippershond
Vacht:
Lengte: Gemiddeld
Kenmerken: Dubbele vacht, steil
Kleuren: Mix van grijs, zwart en crème
Algemene behoefte aan verzorging: Hoog
Cluberkenning:
AKC-classificering: Niet voor sporten
UKC-classificering: Noordelijke rassen
Prevalentie: Gewoon
De keeshond is een ras met een dubbele vacht Deze vacht bestaat uit een wollige ondervacht en een langere dekkende vacht. De ondervacht is lichtgrijs of crèmekleurig en de buitenste dekharen zijn een mix van grijs en zwart met zwarte punten. Twee keer per jaar "blazen" keeshonden hun ondervacht volledig uit. Deze intense verharingsperiode kan tot drie weken duren. Keeshonden lijken groter dan ze in werkelijkheid zijn door hun volle, dikke vacht.
De gemiddelde hoogte van een volwassen keeshond (ouder dan 2 jaar) is 43 cm voor teven en 45 cm voor reuen. Het gewicht ligt idealiter tussen de 16 en 18 kg. Behalve tijdens de verharingsperiode is de vacht van de keeshond vrij gemakkelijk te verzorgen. Dagelijks borstelen is ideaal, maar één of twee keer per week helpt om de vacht schoon te houden en de losse ondervacht te verwijderen.
Naast hun prachtige vacht staan keeshonden bekend om hun alerte, lachende uitdrukking en de kenmerkende "bril", die bestaat uit licht beschaduwde lijnen die schuin omhoog lopen van het buitenste deel van het oog naar de onderste hoek van de oren.
Persoonlijkheid:
De natuurlijke neigingen van de keeshond zijn zodanig dat er meestal geen speciale training nodig is om ze als alerte waakhond te laten werken. Ze bijten echter zelden, en zodra een persoon in huis wordt verwelkomd, zal de keeshond hen vlot accepteren.
De keeshond is van nature vriendelijk tegen zowel mensen als andere honden. Hun behoefte aan genegenheid is groot, en ze worden liever bij het gezin betrokken dan alleen buiten gelaten. Keeshonden blaffen en "praten" allebei. De alerte keeshond blaft een waarschuwing dat er een vreemdeling in de buurt is, maar het zijn zelden luide blaffers.
Samenleven:
Keeshonden zijn knappe, intelligente honden met een geweldige persoonlijkheid. Hun speelse, aanhankelijke karakter maakt ze tot ideale gezinsdieren. In tegenstelling tot andere noordelijke rassen zijn keeshonden relatief gemakkelijk te trainen.
Het zijn zelden luide blaffers, maar ze blaffen wel als waarschuwing dat er een vreemdeling in de buurt is. Een keeshond is het gelukkigst als hij in huis mag leven met het gezin, zijn "roedel". De ideale situatie is natuurlijk een situatie waarin de hond alleen in en uit het huis kan, via een hondenluik.
Keeshonden kunnen bij koud weer buiten blijven, maar u moet wel voor een geschikte schuilplaats zorgen. Vanwege hun dikke vacht is een warm, vochtig klimaat niet aan te raden.
Geschiedenis:
De keeshond is een oud ras dat eeuwenlang werd gebruikt als familievriend en waakhond. Veel keeshonden waren te vinden op de schepen en boerderijen in Holland, waar hun baasjes op hen vertrouwden om ongedierte te bestrijden en als trouwe metgezel.
Als oude inwoner van Holland werd de keeshond het symbool van de Patriotten in de 18de eeuw. De naam komt van de leider van deze groep, Kees De Gyselaer. Dit is de basis voor de rasnaam.
De oorspronkelijke keeshond stamt waarschijnlijk af van dezelfde arctische stammen die de samojeed, de keeshond en de Noorse elandhond voortbrachten. De zachtheid en toewijding van de hond suggereren dat hij nooit bedoeld was als jachthond, maar eerder als metgezel.
Vandaag de dag wordt de keeshond nog steeds beschouwd als een trouw huisdier en een extraverte "mensenhond".
