De vinnige, zelfstandige en soms enthousiaste Schotse terriër heeft gematigde lichaamsbeweging nodig en doet het goed in de stad of op het platteland. Als volwassen hond kunnen ze humeurig gedrag vertonen.
Deze hond werd bekend bij de Amerikanen om dat Fala, de hond van president Franklin Roosevelt, een Schotse terriër was.
Grootte:
Gewicht:
Reu: 8,5-10 kg
Teef: 8-9,5 kg
Schouderhoogte:
Reu: 25 cm
Teef: 25 cm
Kenmerken:
Korte gebogen poten, opstaande oren (van nature)
Verwachtingen:
Lichaamsbeweging: 20-40 minuten per dag
Energieniveau: Gemiddeld
Levensverwachting: 11-13 jaar.
Neiging tot kwijlen: Beperkt Neiging tot snurken: Laag
Neiging tot blaffen: Hoog
Neiging tot graven: Sterk Sociaal/behoefte aan aandacht: Gemiddeld
Gekweekt voor:
Jacht op ongedierte
Vacht:
Lengte: Gemiddeld
Kenmerken: Dubbele vacht, harde vacht, steil
Kleuren: Zwart met of zonder wit, tarwekleur, gestroomd
Algemene behoefte aan verzorging: Hoog
Cluberkenning:
AKC-classificering: Terriër
UKC-classificering: Terriër
Prevalentie: Gewoon
Schotse terriërs zijn ongeveer 25 cm groot en wegen acht tot tien kilogram.
Ze hebben een opvallende baard die de snuit accentueert, lange wenkbrauwen en een pezige buitenvacht die als een lange rok over de grond glijdt als hij niet wordt getrimd. De vacht, die weinig verhaart, biedt ook een uitstekende bescherming bij slecht weer. De kleur is gestroomd, zwart, grijs of tarwe.
De oren van de Schotse terriër zijn dun en staan rechtop. De rug is kort, vlak en gespierd en de staart is hoog aangezet. Schotse terriërs hebben een goede levensverwachting van ongeveer 12 tot 15 jaar.
Persoonlijkheid:
Schotse terriërs worden vaak beschreven als een grote hond in een klein hondenlichaam. Ze zijn vinnig, zelfstandig en soms enthousiast. Als volwassen hond kunnen ze humeurig gedrag vertonen. Sommige Schotse terriërs hechten zich slechts aan één persoon. Ze kunnen agressief zijn met andere huisdieren en koppig gedrag vertonen in hun training.
In een onderzoek scoorden Schotse terriërs hoog in het snauwen naar kinderen. Het ras is misschien dan ook geen goede keuze voor gezinnen met heel kleine kinderen. De honden kunnen echter goed overweg met oudere kinderen als ze respectvol worden behandeld.
In tegenstelling tot sommige andere honden vragen ze niet veel aandacht van hun baasjes. Het zijn uitstekende huisdieren voor mensen die hun soms ondeugende persoonlijkheid wel leuk vinden en voorzichtig en streng met hen kunnen omgaan.
Samenleven:
Als de kroezelige vacht van de Schotse terriër lang gehouden wordt, moet u hem wekelijks twee of drie keer borstelen. De vacht kan wel getrimd worden. Trimmen door een professionele hondentrimmer wordt aangeraden om het haar op het hoofd en rond de staart in toom te houden.
Schotse terriërs hebben matige hoeveelheden beweging nodig en doen het goed in de stad of op het platteland. Dagelijkse wandelingen of ravotten in een omheinde achtertuin zijn voldoende.
Schotse terriërs zijn natuurlijke gravers omdat ze gefokt werden voor het achtervolgen van kleine dieren die in ondergrondse holen leven. Let er dus goed op dat ze zich niet uit een omheinde tuin graven. Het is ook aangewezen om ze buiten een omheind gebied niet los te laten lopen.
Geschiedenis:
Schotse terriërs, informeel en liefkozend ook "Scotties" genoemd, komen oorspronkelijk uit Aberdeen, Schotland. Aanvankelijk heette het ras de Aberdeen terriër. Deze honden werden gefokt om op vossen, dassen, konijnen en andere kleine dieren in holen te jagen.
Het ras dateert uit de jaren 1700, maar de ontwikkeling van "Scotties" tot het ras dat we nu kennen kwam pas eind 1800. De eerste Scottish Terrier Club werd pas in 1882 in Schotland opgericht.
Schotse terriërs werden in 1883 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Ze werden in de volgende eeuw populairder bij de Amerikanen omdat Fala, de hond van Franklin Roosevelt, een Schotse terriër was.
