Als een gezin een rustig leven leidt, dan is de Pyrenese Berghond een geweldig huisdier. De hond is kalm, toegewijd en goedgemanierd, maar een eigenaar moet geduld hebben tijdens de training, omdat de hond de neiging heeft om onafhankelijk en koppig te zijn.
De Pyrenese Berghond werd gefokt om met de kudde schapen alleen achtergelaten te worden in bergachtige gebieden; hier komt zijn onafhankelijke aard vandaan.
Omvang:
Gewichtsklasse:
Reu: 45-50 kg
Teef: 38-45 kg
Schofthoogte:
Reu: 60-70 cm
Teef: 55-60 cm
Eigenschappen:
hangoren (van nature)
Verwachtingen:
Energieniveau: relaxed
Levensduur: 10-12 jaar
Neiging tot kwijlen: hoog Neiging tot snurken: laag
Neiging tot blaffen: hoog
Neiging tot graven: laag Sociale/Aandachtsbehoeften: gemiddeld
Fokdoel:
beschermhond voor kuddes schapen
Vacht:
Lengte: gemiddeld
Eigenschappen: dubbellaagse vacht, steil, dichtbehaard
Kleuren: wit met grijze, bruin gemêleerde of roodbruine aftekeningen. Wit met geelbruine aftekeningen
Totale behoefte aan verzorging: gemiddeld
Officieel erkend:
Gangbaarheid: algemeen
De Pyrenese Berghond is een erg grote, gespierde hond met een dubbellaags vacht. De eerste laag van de vacht is lang, grof en steil of licht golvend; de onderlaag is fijn, zacht en dik. De vachtkleuren zijn: effen wit, wit met een beetje vaalgeel, geelbruin of grijs. De neus is zwart; de ogen donkerbruin. De oren zijn driehoekig en hangen naar beneden. De staart is lang en gepluimd en reikt minstens tot aan de hakken van de hond.
Reuen van de Pyrenese Berghond zijn gemiddeld 60-70 cm hoog; het gewicht begint bij 45 kg. Teefjes variëren in hoogte van 55 tot 60 cm, met een gewicht vanaf 38 kg.
Persoonlijkheid:
De Pyrenese Berghond is een kalme, goedgemanierde en serieuze hond die bekend staat om zijn grote toewijding naar het gezin, inclusief kinderen die zich goed kunnen gedragen. Deze honden zijn over het algemeen goed te vertrouwen, aanhankelijk en zachtaardig, maar als de nood aan de man komt, dan zullen ze niet aarzelen om hun gezin en territorium te beschermen.
De Pyrenese Berghond werd gefokt om met de kudde schapen alleen achtergelaten te worden in bergachtige gebieden; dus van nature zijn ze relatief onafhankelijk. Door deze onafhankelijkheid kan gehoorzaamheidstraining een grotere uitdaging zijn dan bij andere rassen. Dezelfde achtergrond als beschermhond leidt er ook toe dat de Pyrenees een sterk instinct heeft om te blaffen.
Pyrenese Berghonden zijn volwassen als ze 1 jaar zijn maar het kan 2 jaar duren voor ze volgroeid zijn.
Verzorging:
De Pyrenese Berghond kan een fijne metgezel zijn als u net buiten de stad woont of op het platteland en een redelijk rustig leven leidt. Deze honden houden van stilte in huis en genieten van een voorspelbare, ordelijke routine.
Door het bescherminstinct van dit ras is socialisatie extra belangrijk. Blootstelling aan zoveel mogelijk nieuwe mensen, plaatsen en situaties, vooral als de Pyr een pup is, zal helpen om een buitensporige beschermingsdrang te matigen. Geduld tijdens de training is een must, omdat de Pyrenese Berhond neigt naar onafhankelijkheid en koppigheid. Maar ook al is hij goed getraind, verwacht niet van uw Pyr dat hij gehoorzaamheidswedstrijden gaat winnen.
De behoefte aan verzorging is gemiddeld. Regelmatig borstelen van de dubbellaagse vacht helpt deze in goede conditie te houden, maar houd rekening met een hevige ruiperiode eens per jaar. De bovenvacht vilt niet, wat de verzorging relatief eenvoudig maakt.
Geschiedenis:
Fossiele overblijfselen van honden die lijken op de Pyrenese Berghond zijn in de bronstijdafzettingen gevonden en dateren terug van 1800 tot 1000 v. Chr. Honderden jaren werkten dergelijke honden met herders in de afgelegen Pyreneeën die Spanje van Frankrijk scheiden.
Met de komst van de Middeleeuwen was de schoonheid, elegantie en het karakter van deze majestueuze witte hond niet langer geheim. Volgens de Great Pyrenees Club van Amerika, siert een bas-reliëf beeldhouwwerk de noordelijke poort van Carcassonne in Frankrijk. Franse geschriften van 200 jaar later beschrijven het werk van de 'Grote Berghonden' als hulphonden voor de bewakers van het Chateau van Lourdes. In 1675 werd de Pyrenese Berghond door Koning Lodewijk XIV benoemd tot Koninklijke hond van Frankrijk. Deze benoeming was voor de Pyr wat Disney's '101 Dalmatiërs' was voor de Dalmatiër... een onderschrijving die een aanzienlijke vraag creëerde naar dit specifieke hondenras. Uiteindelijk bleef die vraag niet beperkt tot de Franse adel; in de 19e eeuw had Koning Victoria uit Engeland een Pyrenese Berghond.
Tot redelijk recent nog werd de Pyrenese Berghond gebruikt om kleine karren te trekken en melk te bezorgen in België en Noord-Frankrijk. Ze zijn ook als sledehonden, roedelhonden en gezinshonden gebruikt. Zelfs vandaag wordt de Pyrenese Berghond gezien als een goede beschermhond van vee.
