De Engelse Springer Spaniël is een sterke, energieke en tamelijk intelligente hond die extravert en vriendelijk is. Toch heeft deze hond vanaf het begin socialisatie en training nodig.
Engelse Springer Spaniëls werden geselecteerd als tamelijk nauw samenwerkende jachtpartners en ze verlangen sterk naar het gezelschap van mensen en naar werken.
Omvang:
Gewichtsklasse:
Reu: 18-23 kg
Teef: 18-23 kg
Schofthoogte:
Reu: 45-50 cm
Teef: 45-50 cm
Eigenschappen:
hangoren (van nature)
Verwachtingen:
Energieniveau: zeer energiek
Levensduur: 12-14 jaar
Neiging tot kwijlen: gemiddeld
Neiging tot snurken: laag
Neiging tot blaffen: laag
Neiging tot graven: laag Sociale/Aandachtsbehoeften: hoog
Fokdoel:
vogels opjagen, apporteren
Vacht:
Lengte: gemiddeld
Eigenschappen: steil
Kleuren: zwart of leverkleurig met wit, blauw of leverkleurig gespikkeld, driekleurig
Totale behoefte aan verzorging: gemiddeld
Officieel erkend:
Gangbaarheid: algemeen
De Engelse Springer Spaniël is een hond van gemiddelde grootte, die varieert in hoogte van 45 tot 50 cm en in gewicht van 18 tot 23 kg. Deze hond is stevig voor zijn grootte, met zware botten en grote voeten.
De Engelse Springer Spaniël heeft een klassiek 'spaniël' uiterlijk: grote, expressieve ogen, een gemiddelde snuit met een duidelijke stop op het voorhoofd en lange hangoren met wat bevedering. De lippen kunnen lang zijn en kunnen ertoe leiden dat sommige honden kwijlen. De hond is de grootste onder de spaniëlrassen, met lange benen, waardoor ze zich snel over moeilijk begaanbaar terrein kunnen bewegen.
De Engelse Springer Spaniël heeft een vacht van gemiddelde lengte, die plat of golvend kan zijn. Hij heeft extra haar op de oren, aan de achterkant van alle vier de poten en op de borst. De kleuren die het meest voorkomen zijn leverkleur met wit of zwart met wit, maar er zijn ook driekleurige en gespikkelde bij.
Persoonlijkheid:
Engelse Springer Spaniëls werden geselecteerd als tamelijk nauw samenwerkende jachtpartners en ze verlangen sterk naar het gezelschap van mensen en naar werken. Het zijn energieke en levendige honden; ze zijn behoorlijk intelligent en ze zijn redelijk makkelijk te trainen. De meeste spaniëls hebben een drang naar apporteren en de Engelse Springer Spaniël is daarop geen uitzondering. Deze drang kan leiden tot kauwproblemen als de hond voor langere periodes alleen gelaten wordt.
Het wordt aangeraden om Engelse Springer Spaniëls vanaf het begin te socialiseren met andere honden en mensen, zelfs al zijn de meeste redelijk extravert en vriendelijk. De meeste Engelse Springer Spaniëls kunnen er niet goed tegen om te worden opgesloten of weinig beweging te krijgen. Graven kan een probleem vormen voor verveelde honden.
Verzorging:
De Engelse Springer Spaniël wordt redelijk makkelijk zwaarder, dus te veel tussendoortjes kunnen tot overgewicht leiden. Dit zijn honden voor wie veel beweging goed is, of dat nu jagen, samen joggen of behendigheidstraining is. Omdat het intelligente honden zijn, zijn ze het gelukkigst als ze met u kunnen werken en ze reageren goed op training. Engelse Springer Spaniëls doen vaak mee aan jacht-, gehoorzaamheid- en behendigheidswedstrijden. Deze honden zijn sterk en leven vaak tot in hun tienerjaren.
Engelse Springer Spaniëls kunnen verrassend goede waakhonden zijn: ze slaan luid aan en bieden in ieder geval enige bescherming. Ze kunnen goed met kinderen overweg als ze samen met hen opgroeien. Deze honden kunnen het beste vroeg gesocialiseerd en getraind worden. Een paar Engelse Springer Spaniëls mogen dan tevreden zijn als bankhanger, maar de meeste geven de voorkeur aan een actief leven. Engelse Springer Spaniëls werken behalve op het land ook graag in het water en ze kunnen zich aangetrokken voelen tot modderpoeltjes.
De verzorging van een Engelse Springer Spaniël kan best een tijdrovend karwei zijn, hoewel deze hond minder werk vraagt dan zijn kleinere neefjes en nichtjes. De meeste eigenaren trimmen hun Engelse Springer Spaniël op zijn minst een beetje bij en houden in ieder geval het haar rond de poten, voeten en oren kort. De haarstijl voor een show vereist een vaste, getrainde hand met de tondeuse. Het dagelijks borstelen van de bevedering en lange vacht is belangrijk om vilten te voorkomen. Het is belangrijk om wekelijks de oren schoon te maken.
Geschiedenis:
De Engelse Springer Spaniël stamt af van de spaniëls die al in de 16e eeuw populair werden als jachthond in Groot-Brittannië. Spaniëls werden beschouwd als jachthonden die geschikt waren om het wild 'op te stoten' (op te jagen). In het Engels noemt men dit 'to spring the game', en hieraan dankt het ras zijn naam. Aanvankelijk werden alle spaniëls met elkaar gekruist en kon er alleen onderscheid worden gemaakt aan de hand van de volwassen schouderhoogte.
In de 19e eeuw raakte de Duke of Norfolk geïnteresseerd in de spaniël en ontwikkelde zijn eigen lijn, die oorspronkelijk de Norfolk Spaniël en later de Engelse Springer Spaniël werd genoemd. De Engelse Springer Spaniël is weer onderverdeeld in een jachtlijn en een showlijn, maar veel honden zijn geschikt voor beide. De meeste Engelse Springer Spaniëls zijn tegenwoordig gewaardeerde gezinsleden die af en toe de kans krijgen om op jacht te gaan.
Met prijzen voor de 'beste hond' in de Westminister Kennel Club competitie, o.a. in de eerste show van het nieuwe millennium, zal de populariteit van de Engelse Springer Spaniël blijven groeien.
