De Leonberger is kalm, rustig maar koppig en heeft veel interactie met mensen nodig. Het is een ideaal ras voor een baasje dat een grote, actieve hond wil die mee kan wandelen, backpacken en zwemmen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was het ras bijna uitgestorven. Van de 25 overgebleven Leonbergers waren er slechts vijf van fokkwaliteit.
Grootte:
Gewicht:
Reu: 45-68 kg
Teef: 40-63 kg
Schouderhoogte:
Reu: 76
Teef: 69
Kenmerken:
Hangoren (natuurlijk).
Verwachtingen:
Lichaamsbeweging: 20 minuten per dag.
Energieniveau: Relaxed.
Levensverwachting: 8-10 jaar.
Neiging tot kwijlen: Laag. Neiging tot snurken: Laag.
Neiging tot blaffen: Laag.
Neiging tot graven: Laag. Sociaal/behoefte aan aandacht: 20 minuten per dag
Gekweekt voor:
Waakhond, uiterlijk.
Vacht:
Lengte: Gemiddeld.
Kenmerken: Dubbele vacht.
Kleuren: Goudgeel tot rood, zwart masker.
Algemene behoefte aan verzorging: Gemiddeld.
Cluberkenning:
UKC-classificering: Waakhond
Prevalentie: Zeldzaam
Leonbergers zijn grote honden met een gewicht van 40 tot 68 kg. Leonberger reuen zijn 71,5 tot 79 cm hoog op de schouder; teven zijn kleiner met 63,5 tot 73,5 cm. Het lichaam is langer dan de staart; de honden hebben flaporen en een manen die op 2 tot 3-jarige leeftijd verschijnen. Leonbergers zijn over het algemeen volwassen tegen 3 jaar, hoewel ze hun volledige grootte bereiken rond 1 jaar.
De vacht van de Leonberger is recht of golvend en heeft een dichte ondervacht. De textuur is middelzacht tot ruw. De kleur van de Leonberger is die van een leeuw: goudgeel tot roodbruin. Hij moet een donker of zwart masker hebben.
Persoonlijkheid:
Leonbergers zijn kalme en rustige honden, maar ze zijn niet lethargisch. Het zijn geen goede kennelhonden en ze zijn liever bij hun baasjes. Buiten zijn het actieve honden die meer beweging nodig hebben dan alleen een wandeling.
Leonbergers zijn zeer intelligent en kunt u trainen, maar ze kunnen koppig zijn. Ze staan niet bekend als agressief tegenover mensen, hoewel ze wel gereserveerd worden tegenover vreemden naarmate ze ouder worden.
Samenleven:
Leonbergers hebben veel contact met mensen nodig. Ze zijn over het algemeen goed met andere huisdieren als ze goed gesocialiseerd zijn, maar ze kunnen agressief zijn tegen andere honden.
Deze honden moeten twee keer per week geborsteld en gekamd worden. Ze hoeven niet getrimd te worden. Ze kwijlen niet.
Leonbergers houden van activiteiten als behendigheid, een kar trekken, sleeën, backpacken en zwemmen. Ze zijn dol op water.
Dit ras is ideaal voor een baasje dat een grote, actieve hond wil waarmee hij kan wandelen, backpacken, sleeën, met een kar rijden en zwemmen. Leonbergers kunnen niet goed voor langere tijd alleen zijn.
Leonbergers worden meestal 10 jaar.
Geschiedenis:
De Leonberger dook op in 1846 in Leonberg, Duitsland. Oorspronkelijk was de Leonberger een poging van Herr Heinrich Essig om een hond te creëren die leek op een leeuw, een deel van het wapen van Leonberg. Wat hij creëerde was een grote hond met een geelbruine vacht en zwarte stippen op de snuit en oren.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was het ras bijna uitgestorven. Van de 25 overgebleven Leonbergers waren er slechts vijf van fokkwaliteit. Twee liefhebbers van Leonberger, Stadelmann en Josenhans, begonnen een club die zich inzette om de Leonberger te redden. Het fokprogramma werd tijdens de oorlog overgenomen door de Duitse regering en werd na de oorlog opnieuw hervat door de Deutsche Club fur Leonberger Hunde.
Het ras heeft een bescheiden maar groeiende aanhang in de Verenigde Staten. De United Kennel Club erkende de Leonberger in 1991.
