De bostonterriër is een leuk en speels ras en een goede keuze voor mensen die een vrolijke en energieke metgezel willen.
Bostonterriërs kunnen zeer snel zijn en mogen enkel in een veilige, omheinde tuin of aan de lijn naar buiten komen.
Grootte:
Gewicht:
Reu: 7 - 11 kg
Teef: 4,5 - 9 kg
Schouderhoogte:
Reu: 43 cm
Teef: 40,5 cm
Kenmerken:
Kortschedelig (platgedrukte snuit), rechtstaande oren (van nature)
Verwachtingen:
Lichaamsbeweging: 20-40 minuten per dag
Energieniveau: Gemiddeld
Levensverwachting: 10-14 jaar.
Neiging tot kwijlen: Beperkt Neiging tot snurken: hoog
Neiging tot blaffen: Gemiddeld
Neiging tot graven: Laag Sociaal/ behoefte aan aandacht: Gemiddeld
Gekweekt voor:
Ratten verjagen, als metgezel
Vacht:
Lengte: Kort
Kenmerken: Plat
Kleuren: Gestroomd met wit, zeehond met wit, zwart met wit.
Algemene behoefte aan verzorging: Ja
Cluberkenning:
AKC-classificering: Niet voor sporten
UKC-classificering: Gezelschapshond
Prevalentie: Gewoon
Bostonterriërs kunnen onderverdeeld worden in drie gewichtscategorieën: minder dan 7 kilogram, 7 tot 9 kilogram en 9 tot 11 kilogram.
Reuen zijn meestal ongeveer 43 cm groot en teefjes ongeveer 40 cm.
Bostonterriërs zijn compacte, mooie kleine honden die goed in verhouding zijn. Ze hebben een brede borstkas. Hun kop is vierkant en tamelijk plat aan de bovenkant; de snuit is kort, vierkant en breed. De aansprekende ogen van de bostonterriër zijn rond, groot en donker. De oren zijn over het algemeen klein en staan rechtop, zoals vleermuisoren. Sommige bostonterriërs worden echter geboren met flaporen die worden afgeknipt om rechtop te kunnen staan. De staart is kort en recht, in de vorm van een kurkentrekker.
Bostonterriërs hebben een korte, gladde vacht. De vacht is gestroomd met witte markeringen, zwart met witte markeringen of "zeehond" (zwart met een rode schakering) met witte markeringen.
Persoonlijkheid:
Bostonterriërs zijn over het algemeen goedaardige, speelse honden. Het ras is een goede keuze voor mensen die op zoek zijn naar een vrolijke metgezel.
Bostons schieten over het algemeen goed op met andere huisdieren, zelfs met katten, vooral als ze samen worden opgevoed. Vanwege hun stevige bouw zijn Bostons waarschijnlijk toleranter tegenover kinderen dan andere kleine honden. Als kinderen hen goed behandelen, vindt deze hond het echt leuk om met hen te ravotten. De meeste bostonterriërs begraven graag een bot onder het kussen of in het bloembed maar hun favoriete spel is apporteren.
Samenleven:
Bostons hebben zeker beweging nodig, maar elke dag even apporteren of middellange wandelingen zijn beter dan lange, intensieve beweging. Het ras wordt over het algemeen beschouwd als intelligent en kan goed opgeleid worden. Toch zijn bostonterriërs soms koppig. "Zit" en "blijf" zullen ze misschien wel kennen maar ze gehoorzamen niet altijd wanneer u dat wilt. Ze zijn ook erg snel. Je laat ze daarom best niet alleen buiten, tenzij ze in een omheinde of afgesloten tuin kunnen rennen of aan de lijn wandelen. Hoewel ze waarschijnlijk zullen blaffen als er onverwacht iemand op de deur klopt, zijn bostonterriërs geen goede waakhonden. De meeste bostonterriërs zijn zo sympathiek dat ze iedereen in huis verwelkomen, vriend of vijand.
Vanwege hun korte gezicht moet je erop letten dat de hond niet oververhit raakt. Bostons hebben het ook snel koud en moeten in het algemeen ook tegen extreme kou worden beschermd. Het zijn echte huishonden en zeker geen buitenhonden. Bostons snuiven en sommige snurken, maar dat zijn meestal eerder vertederende dan irritante eigenschappen.
Bostons kunnen ook kieskeurige eters zijn. Sommige hebben een gevoelige spijsvertering en kunnen last hebben van winderigheid. Maar als je eenmaal weet welke vrij verkrijgbare voeding ze lekker vinden en wat ze lusten, is het niet moeilijk om een bostonterriër eten te geven. Als ze gefokt worden, hebben Bostons kleine nestjes van slechts drie of vier pups. De bevalling kan moeilijk zijn en er wordt vaak een keizersnede uitgevoerd. Bostonterriërs worden tussen 10 en 13 jaar oud.
Af en toe eens wassen, aangevuld met borstelen of wrijven met een borstelhandschoen, is alles wat nodig is om de vacht mooi te houden en de verharing, die bij dit ras minimaal is, onder controle te houden.
Geschiedenis:
Bostonterriërs onstonden eind 1800 in Boston door bulldogs en witte Engelse terriërs te kruisen. Ze zijn een van de weinige echt volledig Amerikaanse rassen en worden vaak de nationale hond van de Verenigde Staten genoemd.
Bostonterriërs hebben in het verleden ook andere namen gekregen. Sommige mensen noemen het ras nog steeds Boston Bull Terriër. Het werd ook ooit Amerikaanse Bull Terriër genoemd, maar eigenaren van bulldogs en Bull Terriërs maakten bezwaar. In 1891 werd voor de bostonterriër als officiële naam gekozen. Het ras werd door de American Kennel Club in 1893 aanvaard.
De honden worden al lang gezien als zachtaardige en aanhankelijke huisdieren en staan bekend als de "American gentleman" onder de honden.
Bostons waren vóór 1960 een veel voorkomend ras, maar sindsdien lijkt hun populariteit te zijn afgenomen. Recentelijk zijn bostonterriërs echter opgedoken in verschillende televisiereclames, wat mogelijk een teken van hernieuwde belangstelling voor het ras is.
